معماری

  • برج شانگهای چین، دومین آسمان‌خراش دنیا

    برج شانگهای با ارتفاع ۲۰۷۳ فوت، بلندترین ساختمان چین و دومین آسمان‌خراش دنیا است. این برج فرصتی برای بیان آینده مدرن شانگهای است؛ در واقع تاریخ این منطقه را در شکلی مدرن به تصویر می‌کشد. یک شرکت آمریکایی مسئولیت این پروژه عظیم را بر عهده گرفت اما در طول پروسه طراحی و اجرای آن از نیروهای چینی کمک گرفت. همکاری با تیم‌های بومی در سطح پروژه‌های بین‌المللی از افتخارات این شرکت محسوب می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ی دومین آسمان خراش دنیا با مساحت همراه شوید.

  • بازسازی سبک زندگی تا سال ۲۰۵۰

    جوامع پرجمعیت دنیای امروز در زمینه سلامتی با مشکلات گوناگونی مواجه هستند؛ موضوعاتی از قبیل افزایش نرخ مرگ‌ومیر، مشکلات تنفسی، شیوع بیماری‌های روحی و سخت شدن کنترل بیماری‌های مسری. ما معتقدیم که با تغییر دادن بعضی از رفتارها، جهانی سالم‌تر در آینده خواهیم داشت Von X. Chua و همکارانش، طرحی در این راستا ارائه داده‌اند. برای مشاهده ی طرح زندگی سالم با مساحت همراه شوید.


  • مکعب نارنجی فرانسه

    پروژه بزرگ شهری ساخت اسکله روی رودخانه شهر لیون فرانسه با همکاری VNF و Caisse، هنر معماری، فعالیت‌های اقتصادی و فرهنگی را کنار هم قرارداد. در ابتدای کار، طرح چیزی جز انبار، پلی جرثقیلی و اجزایی کاربردی برای مشرف شدن به رودخانه و جریانش نبود، اما بعد به خلق چشم اندازی جدید تغییر شکل یافت که رودخانه را به تپه های اطراف آن مرتبط می کند. برای مشاهده ی تصاویر بیشتر از این سازه ی زیبا با مساحت همراه شوید.


  • طراحی موزه “فردا” با نمایی خارق العاده

    معماری و طراحی موزه فردا، کاری از معمار اسپانیایی، سانتیاگو کالاتراوا است که در شهر ریودژانیرو برزیل افتتاح شد. موزه به عنوان یک فضا فرهنگی خلاقانه متصور می‌شود که به آینده سیاره اشاره می‌کند. طرح موزه، بر اساس فرهنگ بومی منطقه است و بین شهر و محیط پیرامونش، ارتباط برقرار می‌کند. موزه از ۵۰۰۰ مترمربع فضا برای برگزاری نمایشگاه‌های دائمی و موقت و یک میدان گاه ۷۶۰۰ مترمربعی تشکیل شده است که دور ساختمان می‌چرخد و تا کنار اسکله پیش می‌رود. ساختمان دارای یک پیش‌آمدگی طاق ۷۵ متری  از سمت میدان است و پیش‌آمدگی آن در ضلع مشرف به دریا، ۴۵ متر می‌باشد. این ویژگی‌ها، گسترش موزه از اسکله تا خلیج را نشان می دهد. نمایشگاه دائمی در طبقه بالا قرار دارد که ارتفاع بام آن ۱۰ متر است و چشم‌اندازی گسترده به سوی خلیج دارد. ارتفاع کلی ساختمان، ۱۸ متر است که لذت تماشای مناظر خلیج  را از Sao Bento Monastery، که مکانی ثبت شده در میراث جهانی یونسکو است را به بازدیدکنندگان می‌دهد. برای آگاهی از جزئیات بیشتر از این موزه با مساحت همراه شوید.



  • پل خیابان دهم آتلانتا

    طرح پیشنهادی برای پل خیابان دهم آتلانتا، بیش از یک پل معمولی یا مسیری کوتاه تر برای ایجاد ارتباط بین دو نقطه است. البته تحت سازه موجود، این شرایط به خوبی محقق می شوند. در این مورد، ویژگی های آن منجر به دسترسی آسان تر به مرکز شهر آتلانتا و جذب بیشتر توریست می شود؛ که بیشتر هم مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است. زیرا بناهای مدرن نیازمند کاربردی بیش از یک مجسمه هستند. آنها می توانند سازه ها، مناطق، سطوح یا مکانهایی با تعاملات قوی باشند و روی جنبه های مختلف کارآیی تمرکز کنند؛ یعنی روی هرآنچه که اکوسیستم، طبیعت یا جامعه آن سرزمین می طلبد. برای آگاهی از جزئیات این پل مدرن با مساحت همراه شوید.


  • خانه ای با معماری معلق و خیره کننده

    Aarno Carrillo معمار خانه‌ای معلق و خیره‌کننده در Temozon، منطقه‌ای در شبه‌جزیره یوکتان مکزیک است. این خانه 167/1 مترمربعی، خانه Temozon لقب گرفته است. نمای خیابان، جزئیات کمی از هرآنچه که در درون خانه خواهید یافت را نشان می‌دهد. منظور از درون خانه، فضای خارق‌العاده آن هم از داخل و هم از بیرون است.برای دیدن جزیات بیشتر با مساحت همراه شوید.



  • بیوگرافی زاها حدید (Zaha Hadid)

    طرح های معمار عراقی الاصل انگلیسی، زاها حدید متولد 1950، به جرات دارای ویژگی های بصری از فضا و ارتباط بین ساختمان و محیط اطراف هستند. زاها حدید به عنوان معمار زن مطرح در دوره معاصر به حساب می آید. همچنین می توان گفت شخصیت زاها حدید به دلیل اصالت عربی، ویژگی های فکری و سرسختی او درباره این افکار بسیار خاص و قابل تامل می باشد. سال های متمادی، طرح های او صفحات مجله های معماری را به خود اختصاص داده بود، اما بعد از مدتی به دلیل ویژگی های اخلاقی و فکری او، از این مجله ها کنار گذاشته شد. حتی بعد از عدم همکاری با وی در پروژه ها، در سرزمینی که متولد شده بود یعنی بریتانیا در سال 1995 تصمیم گرفت از معماری کناره گیری کند. اوج فعالیت او زمانی بود که مجددا در اوهایو، طرح او برای سینکیناتی در مرکز هنرهای معاصر برنده رقابت شد و در مجامع جهانی مورد استقبال قرار گرفت. در اواسط سال 2000، حدید تقریبا 150 نفر را در شرکت خود در لندن استخدام کرد و به شدت کار کرد تا بتواند مسیر خود را مجددا در معماری باز کند و این گروه ممکن بود شرایط ویژه ای برای او ایجاد کنند تا در زمینه معماری محیطی، فرصت مناسبی به وجود آید.