افتتاح ترمینال کشتیرانی ایتالیا بعد از مرگ زاها حدید

در سال ۲۰۰۰، شرکت معماری زاها حدید برنده رقابت طراحی ترمینال کشتیرانی سالرنو  ایتالیا شد و بعد از گذشت شانزده سال، پروژه به نقطه پایان خود رسیده است. این ترمینال کشتیرانی در یک اسکله عمومی قرار دارد و بنادر کاری و عمومی شهر را گسترش می‌دهد. ترمینال کشتیرانی جدید، رابطه شهر و دریا را تقویت می کند؛ همچنین لینک‌های ارتباطی تازه‌ای با بافت تاریخی شهر و طبیعت پیرامون برقرار می‌کند.

معماری بنا به صدف تشبیه می‌شود؛ پوسته سخت و نامتقارن ساختمان از فضای نرم‌تر داخلی محافظت می‌کند؛ همچنین از مسافران در برابر آفتاب سوزان تابستانی مراقبت می‌کند. از درون، ساختمان از سه مؤلفه اصلی متصل به هم تشکیل شده است. از دفاتر اداری قسمت اول برای کنترل مرزهای ملی و خطوط کشتیرانی استفاده می‌شود. مؤلفه دوم، ترمینال بین‌المللی کشتی‌های مسافربر، باربر و تفریحی است. سومین بخش هم به کشتی‌های مسافربر و باربر بومی و منطقه‌ای اختصاص دارد.

این ترمینال، اولین پروژه زاها حدید است که بعد از مرگ وی افتتاح شده است. مدیر ایتالیایی، Matteo Renzi در روز افتتاحیه بنا و بزرگداشت این معمار فقید گفت: این اثر خارق‌العاده به تحول سالرنو کمک می‌کند و به عقیده من، بنایی شگفت‌انگیز است. همچنین، این ترمینال راهی دیگر برای یادآوری معماری حیرت‌انگیز زاها حدید است.

هرچه که مسافران از شهر به اسکله نزدیک‌تر می‌شوند؛ زمین اسکله نیز به آرامی به سمت بالا خیز برمی‌دارد. این موضوع ناشی از شیب ملایم مسیری است که در درون ساختمان قرار دارد و مسافران را به قسمتی هدایت می‌کند که از آنجا سوار کشتی می‌شوند. چیدمان داخلی ترمینال کشتیرانی سالرنو، جهت‌گیری شده است و مسافران را به سمت فضاهای داخلی راهنمایی می‌کند که به درون یکدیگر جریان دارند. این فضاها حول نقاط کانونی چون رستوران و سالن انتظار سازمان‌دهی شده‌اند.

نقش ترمینال کشتیرانی، هم کاربردی و هم بصری است. ترمینال، گذاری نرم بین خشکی و دریاست، همچنین زمینی ساحلی است که حد وسط بین جامد و مایع را شکل می‌دهد. با این طرح، تماشای جاذبه‌های فرهنگی و معروف منطقه، خطوط ساحلی و حومه شهر آسان‌تر شده است. علاوه بر این باعث می‌شود؛ سالانه پانصد هزار مسافر دیگر هم از طریق کشتی به سالرنو بیایند. این امر موجب به خلق دو هزار فرصت شغلی جدید در بخش‌های هتل داری، خدماتی و فروش می‌شود.