قانون ۸۰-۲۰ در معماری کلید کار بهتر در زمان کمتر

این مقاله، نخستین بار در مجله ArchSmarter تحت عنوان "چگونه با استفاده از قانون ۸۰-۲۰ هوشمندانه‌تر کار کنیم" منتشر شده است.
"بسیار خب، اجازه دهید که به لیست شما نگاه کنم." تازه فارغ‌التحصیل شده بودم و به عنوان یک طراح روی اولین پروژه‌ام کار می‌کردم. حدوداً یک هفته قبل از زمان مقرر برای تکمیل طرح، مدیر پروژه از من درخواست کرد که لیستی از موضوعات باقی‌مانده تهیه کنم.
در حالیکه لیست مذکور را در دست داشتم؛ گفتم: من ده موضوع را جا گذاشته‌ام. اولویت‌بندی این موارد، سخت است. همه آن‌ها واقعاً مهم هستند. من خیلی خوش‌شانس بودم که با یک مدیر باتجربه کار می‌کردم. علاوه بر این، او خیلی صبور بود و خود را مسئول تبدیل فارغ‌التحصیلان رشته معماری به معمارهایی کارا می‌دانست.
در حالیکه از تعجب ابروهایش را بالا برده بود؛ از من پرسید: یعنی شما به من می‌گویی که اهمیت طراحی یک رخت‌آویز دلخواه با تنظیم تناسبات بین یک مجموعه، یکسان است؟
من با لکنت زبان گفتم: خب... منظور من این است که... نه، وقتی شما آن را نفی می‌کنید...
و او ادامه داد: تو واقعاً فکر می‌کنی که طرح سرامیک‌های توالت به مهمی روکش راهرو ورودی است؟
نه، اما...
او سعی کرد که من کمتر خجالت بکشم و گفت: ما فقط یک هفته وقت داریم. من از تو می‌خواهم؛ دو مورد از مهم‌ترین موضوعات این لیست را انتخاب کنی که بیشترین اثر را روی پروژه می‌گذارند. و فقط روی این دو موضوع کار کن. نه هیچ مسئله دیگری.
من با شک پرسیدم: خب، بدون هیچ رخت‌آویزی؟
مدیر پروژه بدون اینکه مرا سرزنش کند؛ لبخندی زد و گفت: قسمت بزرگ کار شما به عنوان یک طراح، تشخیص مهم‌ترین بخش‌های طرح است. قسمت‌هایی که پروژه را می‌سازند یا آن را درهم می‌شکنند. و بعد باید با سرسختی روی این بخش‌ها تمرکز کنید. هر چیز دیگری، فقط مایه حواس‌پرتی است. مثل رخت‌آویز کت شما.
من پاسخ دادم که بله متوجه شدم... فقط دو مسئله مهم و به سمت میزم رفتم.
خیلی زود غرور جریحه‌دار شده‌ام را تسکین دادم؛ آستین‌هایم را بالا زدم و دست‌به‌کار شدم. پروژه مذکور، برنده جایزه خاصی نشد اما مشتری طرح از آن خیلی خوشش آمد و کمی بعد، پروژه دیگری را به ما سپرد.
اگرچه در آن زمان نمی‌دانستم اما این پروژه، مقدمه شروع کار من با قانون ۸۰-۲۰ بود.

با قانون ۸۰-۲۰، هوشمندانه‌تر کار کنید

در سال ۱۹۸۶، یک اقتصاددان ایتالیایی با نام Vilfredo Pareto، مقاله‌ای منتشر کرد که نشان می‌داد؛ هشتاد درصد از املاک ایتالیا متعلق به بیست درصد ایتالیایی‌ها است. Pareto، این تحقیق را در کشورهای دیگر هم انجام داد و متوجه شد که توزیع ۸۰ به ۲۰ ثروت در همه جا حاکم است.
در سال ۱۹۴۱،Joseph Juran که مشاور مسائل مدیریتی بود؛ تحقیق Pareto را کشف و در زمینه مسائل کیفی به کار بست. درست مانند Pareto، او نیز به الگوی توزیع ۸۰-۲۰ دست یافت. Juran کشف کرد که ۸۰ درصد از مشکلات کیفی ناشی از ۲۰ درصد مسائل هستند. Juran، این پدیده را "خیلی مهم و خیلی بی‌اهمیت" نامید. این پدیده را با نام قانون Pareto یا قانون ۸۰-۲۰ هم می‌شناسیم.
طبق قانون 2۰-8۰، در هر کاری، ۸۰ درصد از نتیجه حاصل ۲۰ درصد از تلاش شماست. اساساً، شما یک سری اعمال خاص انجام می‌دهید (۲۰ درصد شما) که علت اصلی موفقیت و رضایت شما هستند (۸۰ درصد شما). البته این اعداد همیشه دقیقاً ۸۰ و ۲۰ نیستند؛ مهم درک این مطلب است که این نسبت نامتوازن تلاش به نتیجه است.
چگونه این قانون را در دنیای معماری و طراحی اعمال کنیم؟
نگاهی به کار خود بیاندازید و ببینید که می‌توانید توزیع ۸۰ به ۲۰ نتایج بر تلاش را تشخیص دهید. برای مثال، احتمالاً در یک روز، ۸۰ درصد از کار شما در ۲۰ درصد از زمان کامل می‌شود. یا ۸۰ درصد از زمان طراحی، صرف ۲۰ درصد از ساختمان می‌شود.

در اینجا چند پیشنهاد برای اعمال قانون ۸۰-۲۰ وجود دارد:
اگر ۸۰ درصد از کار شرکت شما، از طرف ۲۰ درصد از مشتری‌هایتان پیشنهاد می‌شود؛ سعی کنید که رابطه‌تان را با این مشتری‌ها تقویت کنید.
اگر ۸۰ درصد ازRFIها ناشی از ۲۰ درصد از ساختمان هستند؛ روی اسناد مربوط به این نواحی تمرکز کنید.
اگر ۸۰ درصد از عکس‌های بازاریابی شما از ۲۰ درصد از ساختمان گرفته می‌شوند؛ انرژی بیشتری صرف طراحی این نواحی کنید.
حقه قانون ۸۰-۲۰، تشخیص آن بیست درصدی است که مسائل اصلی تلقی می‌شوند و تمرکز بر روی این نواحی است زیرا نتایج کار شما محصول همین بیست درصد هستند. در مورد کار من، مسئله تشخیص دو مورد از مهم‌ترین مسائل موجود در آن لیست ده موردی بود که بیشترین اثر ممکن را روی پروژه داشتند.
البته شما می‌توانید به راحتی به قسمت‌های کم‌اهمیت کار بپردازید و از جنبه‌های مهم آن غافل شوید یا حتی می‌توانید به راحتی  برای همه وظایف، اهمیتی یکسان قائل شوید. اما گمراه نشوید؛ این یک پارادوکس کاری سخت است. در عوض با دیدی نقادانه به کار نگاه کنید و روی مسائل واقعی تمرکز کنید. این کار را انجام دهید و بازدهی خود را چند برابر کنید.