بیوگرافی و گفتگوی اختصاصی با شیگرو بان

بیوگرافی شیگرو بان (Shigeru Ban)

شیگرو بان در تاریخ ۵ آگوست ۱۹۵۷ متولد شد. او یک معمار ژاپنی شناخته شده برای کارهای نوآورانه در زمینه ساخت خانه با کاغذ و لوله های مقوایی بازیافت شده با سرعت نصب بالا و کارآمد برای قربانیان و حادثه دیدگان است. تصویر او توسط مجله تایمز به عنوان یکی از نوآوران قرن بیست و یکم در زمینه طراحی و معماری چاپ شد.
در سال ۲۰۱۴ شیگرو بان به عنوان سی و هفتمین دریافت کننده جایزه پریتزکر (جایزه معتبر در معماری مدرن) نام گذاری شد. داوران پریتزکر، شیگرو بان را به خاطر استفاده خلاقانه از مواد و تلاش های بشر دوستانه در سراسر جهان او را "یک معلم متعهد که نه تنها یک الگو برای جوانان است بلکه یک الهام بخش نیز می‌باشد" خواندند.

زندگی و تحصیلات

شیگرو بان در توکیوی ژاپن متولد شد. او در دانشگاه توکیو در رشته هنر و سپس در مؤسسه آموزش معماری کالیفرنیای جنوبی به کسب علم پرداخت. بعدها او خواست که به آموزشگاه معماری Cooper Union برود جایی که تحت نظر John Hejduk در سال ۱۹۸۴ به تحصیل خود ادامه داد. به واسطه Hejduk (کسی که عضو گروه پنج نیویورک بود)، نه تنها عناصر بنیادین معماری را یاد گرفت بلکه به فنون شاعری در زمینه معماری یا سرودن "شعر سه بعدی" علاقه مند شد. تجربیات عملی Hejduk از گروه پنج نیویورک، تأثیر ماندگاری روی بان گذاشت و کارهای او نشان دهنده ادامه اکتشافات عناصر هندسی بود. اکتشافات رسمی شیگرو بان با مواد اولیه ساخت و ساز کمک نمود تا به راه حل های منحصر به فرد ساختاری او منجر شود.

روش طراحی

یکی از مهمترین موضوعات برای شیگرو بان، "ساختار نامرئی" است. او عناصر ساختاری خود را به طور خیلی روشن بیان نمی کند بلکه بیش‌تر به انتخاب آن ها برای ترکیب در طراحی می پردازد. بان به مواد و تکنولوژی های جدید علاقه چندانی نشان نمی دهد بلکه بیش‌تر به حالت کلی از تصویر ساختمان هایش می پردازد. او مواد را تعمداً برای پیشبرد این حالت انتخاب می کند. شیگرو بان دارای چندین آموزشگاه معماری است. در اوایل او یک معمار ژاپنی بود و از روش ها و تم های متعدد در معماری سنتی ژاپنی استفاده می کرد (مانند شوجی) و ایده "طبقات جهانی" که متصل شدن تمام اتاق های خانه به هم بود را ارائه داد. ساختمان های او یک طبقه و بدون تغییر در ارتفاع هستند. او تحت نظر Hejduk، تصمیم به انجام کارهای متفاوت گرفت. عقاید منطقی Hejduk در زمینه معماری، دوباره راه مدرنیسم غربی را دنبال می کرد و یک درک غنی تر از دید تقلیل دهنده آن به عنوان یک نسخه منطقی از فضای سنتی و در عین حال مدرن، از یک فضای ژاپنی را ارائه می داد. شیگرو بان با آموزش و تأثیرپذیری از غرب، یکی از معماران پیشروی ژاپنی است که طرح هایش ترکیبی از اشکال ساختمان های غربی و شرقی است. شاید بیش‌ترین تأثیرپذیری او در زمینه ساختار و سیستم های معماری از Hejduk بود. بیش‌ترین شهرت شیگرو بان به خاطر کارهای نوآورانه اش با لوله های کاغذ و مقوا برای ساختمان سازی است. او اولین معمار در ژاپن بود که نخستین ساختمان کاغذی را ساخت و به طور ویژه با توجه به دستورالعمل های ساخت و ساز ژاپن به تصویب رسید. شیگرو بان به خاطر استفاده از کاغذ چون که کم هزینه، قابل بازیافت، با تکنولوژی پایین و قابل تعویض است؛ نظر همه را به خود جلب کرد. آخرین جنبه کارهای بان کمک های بشردوستانه و توجهش به محیط زیست است. کار بان با کاغذ و دیگر مواد به شدت سازگار با محیط است زیرا تولید زباله در آن بسیار کم است. یک نتیجه از کارهای شیگرو بان سرپناه برای پناهندگان DIY است (در ژاپن پس از زلزله Kobe، در ترکیه، روآندا و سراسر جهان استفاده شده است) که بسیار محبوب، مؤثر و کم هزینه برای تسکین دادن به کسانی است که دچار فاجعه شده اند.
شیگرو بان ساختمان نمایشگاه ژاپن در سال ۲۰۰۰ را با همکاری Frei Otto و مهندس سازه Buro Happold، در هانوفر آلمان ایجاد کرد. ساختار آن 72 متری بود که با لوله های کاغذ ساخته شده بود اما با توجه به قوانین سختگیرانه ساختمان سازی در آلمان کهمی بایست سقف آن با یک زیرساخت تقویت شود پس از اتمام نمایشگاه ساختمان بازیافت و به خمیر کاغذ تبدیل شد.
شیگرو بانبه خوبی در دسته "معماران زیستی" قرار گرفته است اما او می تواند هم‌چنین ادعای خود را برای نوآور شدن یک آزمایشگر ژاپنی و هم‌چنین یک عقل گرا مستحکم کند. Natias Neutert متفکر، شاعر و منتقد آلمانی در مقاله خود شیگرو بان را "یک انقلابی مهربان ... که معماری را به سمت شفافیت و صراحت هدایت می‌کند" دانست. خود بان می گوید: "من ضایعات (مصرف بیهوده) را دوست ندارم"، وی فلسفه و عمل خود را به طور مختصر با هم جمع میبندد و این گونه است که او به عنوان "معمار کاغذی" شهرت یافته است.
حال با مساحت همراه باشید تا به مصاحبه خواندنی دیزاین بوم با شیگرو بان در میلان ایتالیا بپردازیم.

بهترین لحظه در یک روز برای شما چه ساعتی است؟
زمان شام، چون من فقط این ساعت استراحت می کنم.

به چه موسیقی گوش می کنید؟
جاز و کلاسیک

رادیو گوش می کنید؟
بله

چه کتاب هایی مطالعه می کنید؟
بیشتر کتاب های ژاپنی و مربوط به تاریخ

مجله های معماری و طراحی را مطالعه می کنید؟
فرصت مطالعه ندارم، فقط مطالب را مرور می کنم. به نظرم اصلا دنبال کردن اخبار معماری مهم نیست.

پس اخبار و اطلاعات را از کجا به دست می آورید؟
روزنامه

فکر می کنم شما به لباس خانم ها بسیار اهمیت می دهید، برتری در این زمینه قائل هستید؟
ترجیح می دهم که بسیار ساده باشد، البته موقعیت هم در نظر می گیرم، پوشیدن رنگ های مختلف برای شرایط مختلف بسیار مهم است.

چه لباس هایی را دوست ندارید؟
کراوات و ترجیح می دهم فقط سفید و مشکی بپوشم.

حیوان خانگی دارید؟
نه اصلا

در کودکی فکر می کردید معمار شوید؟
نه دوست داشتم نجار شوم.

روی پروژه ها و طرح های خود کجا کار می کنید؟
هرجا و هر زمان. داخل هواپیما، قطار یا حتی زمانی که توی اتوبوس و یا تختخواب هستم.

آیا در مورد کارتان با دیگر معماران نیز گفتگو می کنید؟
من با همکاران و کارمندانم مشاوره می کنم، اما با دیگر معماران نه، فقط داخل شرکت خودم.

از سبک کاریتان برای ما بگویید، مثل بهترین دوستتان که قرار است از شما تعریف کند.
در واقع، بهترین دوستان من همکارانم هستند، البته دوستان خوبی هم در پاریس، توکیو و نیویورک دارم. آن ها می گویند، من اصلا علاقه ای به برگشتن به کارهایی که انجام دادم و به نوعی آن ها را به اتمام رساندم ندارم، دوست دارم از متریال های مختلف استفاده کنم و البته به سبک ها و روش های تازه.

چند نفر با شما در شرکت مشغول به کار هستند و یا با شما همکاری تنگاتنک دارند؟
۱۸ نفر در توکیو، ۱۰ نفر در پاریس و ۵ نفر هم در نیویورک.

پس شما مرتب بین این سه شهر در سفر هستید، زندگی پر مشغله ای دارید، آیا برای خانواده هم وقت دارید؟
من فقط کار می کنم و هیچ وقتی برای خانواده ندارم.

لطفا درباره سیر تکاملی کارتان در نیویورک از اولین پروژه تا هم اکنون توضیح دهید.
من فکر می کنم کار من از شروع تا الان مرتب در حال تغییر بوده است.

آیا متریال مورد علاقه ای دارید؟
در کل به فلز علاقه زیادی دارم، اما فکر می کنم کاغذ بسیار مستحکم و دائمی است. باید از تعصب نسبت به متریال ها دوری کنیم.

آیا دوست دارید پروژه خاصی را طراحی کنید؟
در واقع من به طراحی هر چیزی علاقمند هستم از صندلی گرفته تا موزه، خانه تا فرودگاه و هر چیزی که فکر کنید. هیچ کسی با من کار نمی کند. اصلا از آدم های بیگانه و یا ناشناس برای کارم استفاده نمی کنم. پروژه هایی دارم که به راحتی به سمت من می آیند. کارهای زیادی از آلوار آلتو دیده ام که در داخل آن ها جزئیات ظریفی به کار برده است. دوست دارم طراحی داخلی ساختمان را انجام دهم، اما معمولا ما معمارها چنین پروژه هایی به دستمان نمی رسد.

شما در پروژه Shelter for earthquake پیشگام بودید و در این طرح از متریال سنتی به هیچ عنوان استفاده نکردید، آیا دوست دارید این سبک را ادامه دهید؟
بعد از زلزله در سیشون چین، با برخی از معماران در ژنو ایتالیا در باره ساختمان ها و مدارس صحبت کردم، شما می دانید که زلزله بیشتر در کدام منطقه در ماه آوریل رخ داد. در خصوم عدم استفاده از متریال سنتی در کار، در سال ۲۰۰۷ پلی طراحی کردم که به طور خاص از لوله های کاغذی در ساخت آن استفاده شد.

در سال ۲۰۰۷ نمایشگاهی از کاغذ طراحی کردید، یو پی اس فنلاند، آیا دوست دارید استفاده از متریال جدید را تجربه کنید؟
من هیچ وقت از متریال جدید استفاده نکردم. فقط از موادی که در دست دارم به شیوه های مختلف استفاده می کنم. به همین دلیل زمانی که شرکت آرتک پیش من آمد و از من خواست تا از کاغذ باطله و پلاستیک برای طراحی استفاده کنم عجیب نبود. امسال سیستم نشمینی با کامپوزیت های بازیافتی طراحی کردم، سیستم ۱۰ یونیتی که L شکل می باشد. یونیت های L شکل با هم ترکیب و برای ساخت میز و صندلی استفاده می شوند.

چه چیزهایی طراحی کرده اید؟
اخیرا یک مدل پیش فرض برای یک صندلی بسیار سبک طراحی کردم که از کربن TENAX ساخته شده، این روزها در نمایشگاه توکیو و همچنین برای یک کمپانی هلندی طراحی کاسه را انجام دادم. پیش از این کار طراحی لوازم میز و سفره را به عهده نداشتم بنابراین برای من چالش برانگیز بود.

و دیگر؟
تعدادی فیچرهای بسیار سبک و صندلی های کاپیلینی مربوط به دوره ۱۹۹۸ و مداد ته گرد برای کمپانی هواوی در سال ۲۰۰۴

طراحی فرمی از هنر است، و در زمینه طراحی فرم مهم ترین بخش آن، این یکی از جمله های معروف است، به ما بگویید رویکرد شما از کجا نشات گرفته است؟
ایده اصلی من این است که هر محصولی باید قابلیت کاربرد عملی داشته باشد.

اما گاهی هست که شما بین دو یا چند انتخاب می مانید؟
در این شرایط، ترجیح می دهم که بعد عملی را بیشتر مد نظر قرار دهم و به لحاظ اقتصادی به صرفه تر باشد. سعی می کنم با رویکرد پراگماتیک عمل کنم.

آیا طراح یا معماری در گذشته هست که بسیار مورد علاقه شما باشد؟
میس وندر روحه (mies van der rohe) استادم جان هیداک از اتحادیه مدارس معماری و آلوار آلتو

از افرادی که مشغول به کار هستند؟
درکل سبک فری اوتو را می پسندم و با او کار کردم و بر روی من بسیار تاثیرگذار بود. امیلیو امباز هم یکی دیگر از افرادی است که بسیار می پسندم.

چه توصیه ای به جوانان دارید؟
دلم برای تدریس به آن ها تنگ شده.

توصیه؟
سفر. بعد می توانید تفاوت های فرهنگی دنیا را درک کنید و به کامپیوتر هم اکتفا نکنید.

نگرانی شما برای آینده چیست؟
زلزله ها

نمایشگاه هنر، سنگاپور، سگتامبر۲۰۰۸ - این نمایشگاه در خلیج مارینا از ۱۵۰ کانتینر و لوله های کاغذی قابل بازیافت ساخته شده است.

در آوریل ۲۰۰۸، فیلیپس دو پوری چایخانه کاغذی شیگرو را به قیمت ۳۱۷۰۰ یورو به مزایده گذاشت.

در ژوئن ۲۰۰۸ شیگرو نمایشگاه آرتک را با مبلغ ۶۰۲۵۰۰ یورو به مزایده گذاشته شد.

فرودگاه زاگرب، کوروتیا، ۲۰۰۸

ویلای dellis cay، ۲۰۰۸

پل کاغذی، رمولین، فرانسه، ۲۰۰۷

vasarely pavillion، فرانسه ۲۰۰۶

atelier for a glass arrtist، ژاپن ۲۰۰۶

مرکز پمپیدو، متزف فرانسه ۲۰۰۴

خانه کاغذی، رودخانه یاماناکا، ژاپن، ۱۹۹۵